 |
| Jacobuskerk te Zeerijp (klik voor vergroting) |
De laatste had slechts één punt, stond onderaan en een doelsaldo van minus 20. In theorie was de kans op winst voor ons 'dreamteam' dus behoorlijk groot. In theorie dus, want ook vandaag bleek de bal weer eens rond te zijn.
Proloog
Natuurlijk ben ik maar een argeloze toeschouwer en blogger en mijn mening doet er in feite (helemaal) niet toe. Wel ken ik dit team natuurlijk al ruim acht jaar als mijn broekzak. Het wordt gedragen door vier, vijf kernspelers, keurig verdeeld over alle linies, aangevuld met bijzonder goede teamspelers. Ze hebben voor de competitie er zelf, dus zowel coach als spelers, voor gekozen om telkens met de sterkste basis van start te gaan.
Vandaag gebeurde dat niet in mijn ogen. Na ook al een slechte nachtrust zag ik vlak voor de wedstrijd met leed in de ogen de wissels in de dug-out zitten. 'Ook dat nog.', dacht ik. Het gaf mij direct al voor het eerste fluitsignaal een onrustig gevoel en ik hoopte alleen maar dat dit gevoel misplaatst was.
Eerst de winstzekerheid proberen te vergroten en inbouwen, is mijn stelling. Proberen de wedstrijd te winnen en op (ruime) voorsprong komen. Dan pas overwegen de keuze te maken om een kernspeler te wisselen is mijn, ik benadruk mijn, persoonlijke standpunt. In dit geval helemaal, omdat je voor de competitie samen bovengenoemde afspraak hebt gemaakt. Dit niet doen, houdt een risico in. Een groot risico bleek ook weer vandaag.
Het werd namelijk een echte foutendag. Dat heeft nadelen en een voordeel. De nadelen zijn maar tijdelijk, hoop ik en van de fouten leer je, toch?
 |
| Donkere wolken pakken zich samen, een voorbode? |
De eerste helft
Is dat gezeur eindelijk eens afgelopen zal menige lezer denken. Goed, bij deze dan. De eerste helft was in grote lijnen een gelijkopgaande strijd. Het lukte Omlandia niet om duidelijk het heft in handen te nemen en ook De Fivel niet.
Kansen waren er best wel, maar voor beide teams. De Fivel leverde als eerste zijn visitekaartje af, maar het schot gaat over.
 |
| 1e helft |
Dan volgen twee droomkansen voor Omlandia. Eerst een perfecte aanval over de linkervleugel. Kevin Potgieter speelt spits Ricardo van Coevorden goed aan op de 11m-stip, die een nagenoeg vrije schietkans heeft. Hij schiet echter recht in de handen van de keeper.
Gefrustreerd speelt hij een minuut later even te lang alleen door en is genoodzaakt nogmaals vanuit slechte positie te schieten. De bal gaat naast.
Hetzelfde doet De Fivel na een klein kwartier. Robert Dijkhuizen, Roy Boer, Nieck Baljeu en Maikel Oldenburger hadden het in de verdediging tegen een lange reus af en toe best moeilijk en kwamen eigenlijk al te vaak handen en voeten te kort.
Pech
Dan grote pech voor Omlandia in de 23e minuut. De scheidsrechter keurt een doelpunt wegens buitenspel af van Kevin. De voorzet werd vanuit mijn slechte positie gegeven vanaf de achterlijn, maar misschien was dat schijn. Hoe iemand dan buitenspel kan staan, is voor mij een raadsel. Doet er niet toe, het bleef 0-0. Echter wel een enorme mentale opsteker voor De Fivel.
Na een halfuur is het weer De Fivel die gelukkig ook nu weer naast schiet, maar het gevaar neemt al toe. Omlandia schiet nog eens mooi voorlangs, maar niemand tikt de bal in het doel. Dan in de 32e minuut, de spits van De Fivel krijgt de bal en worstelt zich met grote kracht richting het doel van Alwin Potgieter en schiet raak, 1-0.
Alweer een mentale dreun, maar nu voor Omlandia. Zichtbaar sluipen bij velen de frustraties in het spel en wordt steeds vaker het teambelang vergeten.
Ook De Fivel zag vlak voor de rust een buitenspeldoelpunt al dan niet terecht worden afgekeurd. Ogenschijnlijk terecht in mijn ogen, maar lastig te beoordelen zonder herhaling. Helemaal niet teleurgesteld herhaalden ze daarom zelf nog maar eens de aanval in het echt en dit keer goed. In de 38e minuut scoorden ze wel de 2-0. Dat bleef het tot de rust.
 |
| Omlandia in de aanval |
Achter de feiten aan hollen
De 'bank' (2 wissels) kwam direct na de rust in het team. Achterin stond het gelijk beter, er kwam meer snelheid voorin bij Omlandia. Wel zichtbaar waren nog steeds de frustraties bij velen vanwege de achterstand en het slechte spel en de frustraties bleven.
Het succes van de wissels kwam al snel. De eerste de beste goede aanval over de rechtervleugel was raak. Jeffrey Runhart scoorde met een precies schot de 2-1. Twee minuten later volgt bijna de KO, maar het slachtoffer: Omlandia.
Weer is het geluk namelijk aan De Fivel's zijde, die met keihard werken natuurlijk goed profiteert van de geboden kansen.. Twee minuten na de 2-1 wordt een corner ingekopt en staat het 3-1.
Velen geloven er vanaf dat moment niet meer in, lijkt het. Af en toe werd het lichtelijk spel onsportief. Toch was er nog genoeg tijd (half uur) om orde op zaken te stellen door je gewoon op je eigen spel te concentreren en dat werd onvoldoende gedaan.
Ook was Omlandia soms slordig in de afwerking en spelhervattingen te traag. Ook een beetje pech hadden ze, want geen enkele gelukkige bal rolde er meer voor de voeten van de jongens.
Melvin Bakkelo, twee keer zonder resultaat en een kopbal die overging, waren nog de enige wapenfeiten in dit laatste half uur. De alom zichtbare frustraties (sorry, al de 4e keer dit woord) waren dodelijk voor de teamprestatie vandaag. Achter de feiten aanhollen was het, maar niemand wist hoe deze er uitzagen. Ook ik niet. Een doelloze exercitie was het en een voorgevoel wat tot mijn spijt werd bevestigd.
Op de heen- en terugweg werd de feestvreugde nog eens extra 'vergroot' met een recent gewassen auto over natte, gladde en modderige oogstwegen door het pittoreske Groningse landschap via Eenum richting landgoed Ekenstein. Het was weer een memorabele dag.
De statistieken:
De Fivel resp. Omlandia resp.1e, 2e helft en totaal:
Kansen: 6+2=8 resp. 4+4=8
Corners: 1+3=4 resp.1+7=8
Doelpunten: 2+1=3 en 0+1=1
Efficiency: 38% resp. 13%
 |
| Zoek de feiten |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten