Omlandia A1 verliest bij NEC Delfzijl na kansenfestival

"Waarom bent u wereldkampioen geworden?" werd een keer als vraag aan schaker Karpov gesteld. Het simpele antwoord: "Ik haat verliezen."  

Warm was het deze eerste officiële voetbalzaterdag 22 augustus, een dikke 25 graden en een felle zon. Omlandia A1 moest voor de beker naar NEC Delfzijl A1.

Een gelijkwaardige tegenstander, want ze zullen dit team ook in de competitie gaan tegenkomen. Slechts twee trainingen had Omlandia in de benen, terwijl NEC Delfzijl al 'vijf weken' getraind had. Hartje vakantie, maar heel Delfzijl blijft kennelijk thuis, want A1 moest trainen. Gelooft u het zelf? Mentaal was deze zogenaamde fysieke conditievoorsprong echter vooraf al in de Omlandia-hoofden geprent.

Een nieuw seizoen, een nieuwe selectie. Toch kent het merendeel van de jongens elkaar van haver tot gort en hebben ze al zo'n vier keer een kampioenschap met elkaar mogen vieren. Met de samenwerking zit het dus wel snor dus voor het komende seizoen, denk ik.

Op naar de wedstrijd.

Eerste helft

Vele corners voor Omlandia, geen goals

Laten we maar eens met de deur in huis vallen, Omlandia A1 verloor met 4-1. Er werd wel uitstekend begonnen. De eerste twintig minuten kwam NEC er totaal niet aan te pas. Met name over de rechtervleugel zagen we goede aanvallen. Hieruit had mogelijk meer rendement gehaald kunnen worden met een spits in het centrum, maar er was gekozen voor een 4-4-2 opstelling.

Omlandia opende het bal met het eerste schot op doel en de, achteraf gezien, geweldig keepende NEC-keeper tikt de bal nog net corner. Jeffrey Runhart stuit vervolgens ook twee keer op rij op deze laatste man en Nieck Baljeu probeert het eveneens twee keer o.a. met een mooi afstandsschot. Alle kansen gingen echter verloren.

NEC krijgt in de 19e minuut zijn eerste kansje, maar invaller-keeper Jurry de Boer is paraat bij het afstandsschot. Een minuut later volgt hun eerste goede kans en ze hebben direct succes. Goed wegdraaiend van zijn man kan vanaf de 16-m-lijn worden ingeschoten. Onhoudbaar voor Jurry verdwijnt de bal in de rechterhoek en het staat tegen de verhouding in 1-0. Een enorme dreun. In de hitte gingen de Omlandia-koppies bijna direct zichtbaar hangen.

Het goede aanvangsspel was opeens totaal verdwenen en nu was het NEC dat de lakens uitdeelde. Met kunst- en vliegwerk moest opeens de defensie de zaak dicht zien te houden. Kans op kans volgde voor NEC. Nog even was de lat en Jurry een sta-in-de-weg, maar in de 37e minuut was het wel weer raak na een fout in de defensie. 2-0 en dat werd ook de ruststand.

'Eeuwig zingende kunstgrasvelden'

Verbazing bij mij (als zo vaak en ook bij menig 1e seniorenteam) bij één van de vele corners in een achterstandssituatie. Ik heb ook een hekel aan verliezen, dus moet je naar voren met extra mankracht bij achterstand is mijn motto en risico nemen. Aanvallen loont vrijwel altijd.

Toch zie ik op dat moment nog zo'n vier verdedigers op de middellijn, daarvoor 30 meter lang eeuwig zingende, groene, kunstgrasvelden zonder enige vorm van personeelsbezetting en de rest op een kluit bij de 11m-stip (zie foto).

Na de corner wordt de bal misschien weggekopt, niet ondenkbeeldig toch, en dan moet er veel te lang gelopen te worden om hem op te pikken. Dus duurt het te lang om snel weer druk te zetten. Allemaal onnodig en kostbaar tijdverlies bij een achterstand en een tegenstander die de tijd krijgt zich te hergroeperen. Aldus mijn bescheiden mening. 'Details' zei Cruijff, 'het gaat allemaal om details.'
Maar laat ook in elk geval zien, dat je niet wil verliezen. Sjok niet naar de vrije-trap-positie in zo'n fase, maar tempo maken. Jaag ze op!

Ruststand 2-0

Tweede helft

In de tweede helft komt spits Ricardo van Coevorden in het veld. Het spel is vrijwel direct in een beter evenwicht. Niet dat Omlandia of NEC duidelijk het heft in handen kon nemen, maar we zagen wel een in hoog tempo heen en weer golvend spelbeeld met vele, vele kansen aan beide zijden.

Ondoenlijk is het om alle situaties te beschrijven. Samenvattend, Omlandia besefte wat te laat, dat er nog wat te halen was in Delfzijl. Het geloof , overtuigingskracht en de wil om niet te verliezen daar was pas in de laatste fase van de wedstrijd echt iets van te zien. Toen was het echter al te laat. In de 68e minuut had NEC al weer succes en kwam op 3-0. Dotten van kansen en dus de mogelijke aansluitingstreffer waren vlak daarvoor drie keer op rij door Omlandia gemist.

Weer een afgeslagen Omlandia-aanval

Pas in de 75e minuut scoorde Kevin Potgieter een fraaie tegentreffer na een goede voorbereiding van Jeffrey. Nog steeds zat er meer in, maar de scherpte, enig geluk, de warmte, geloof in eigen kracht (NEC had immers al 5 week getraind) en de NEC-keeper waren vandaag de grote dwarsliggers.

In de laatste minuut breekt NEC voor de laatste keer uit en weer was het raak. Enigszins vertekend stond er een zware 4-1 nederlaag als einduitslag op het papier.

De statistieken laten zien, dat over het geheel de zaak goed in evenwicht was met uitzondering van de o zo belangrijke doelpunten. Het vizier op scherp de volgende keer en klaar is Kees.

NEC Delfzijl A1 - Omlandia A1: (1e resp.2e helft resp. totaal)

Kansen:  6+9=15 resp. 5+10=15
Corners: 2+3=5 resp. 6+2=8
Doelpunten: 2+2=4 resp. 0+1=1
Efficiency: 27% (goed) resp. 1% (te laag)